– خالوزاده و رضایی[۳۰](۲۰۱۴) در مقاله ای تحت عنوان ” عوامل مؤثر و مطالعه اثرات آن بر پذیرش مشتریان گردشگری الکترونیک ایران” به شناسایی عوامل اساسی مؤثر بر پذیرش مشتریان وب سایت های گردشگری در گردشگری الکترونیک ایران پرداختند. پس زمینه‌های نظری این مطالعه بر اساس مدل پذیرش فناوری است. آن ها به بررسی اثر فناوری مناسب، سرگرمی، اعتماد و خودکارآمدی، به عنوان عامل مؤثر، در پذیرش کاربر از وب سایت های گردشگری پرداختند. تحقیق حاظر دارای ۱۳ فرضیه می‌باشد که بررسی فرضیه‌ها در زمینه وب سایت های گردشگری الکترونیک انجام شد. برای بررسی فاکتورهای اثربخش بیان شده بر قصد استفاده از وب سایت گردشگری از پرسشنامه استفاده شد. جمعیت این مطالعه مسافران بالقوه در ایران بودند ۳۰۰ پرسشنامه توزیع شد و ۲۵۵ پرسشنامه معتبر و کامل عودت داده شد. برای تجزیه و تحلیل داده از روش مدل معادلات ساختاری و نرم افزار آموس استفاده شد. نتایج نشان داد که قصد مشتریان به استفاده از وب سایت های گردشگری به نگرش و اعتماد بستگی دارد، بین این دو نگرش دارای اثر عمیق تر است. آن ها بررسی کردند که فاکتورهای اعتماد، خودکارآمدی، فناوری مناسب و سرگرمی فاکتورهای مؤثر بر پذیرش گردشگری الکترونیک می‌باشند. نتیجه این مطالعه موجب افزایش دانش درحوزه عوامل حیاتی موفقیت درپذیرش کاربر گردشگری الکترونیک می شود.
– سیدنقوی و جمال آبادی(۱۳۹۲) درپژوهشی باعنوان ” مؤلفه های مؤثر بر اعتماد گردشگران در حوزه گردشگری الکترونیک” مدلی را ارائه دادند و فرایند اعتماد الکترونیک را با توجه به مبانی نظری تحقیق به سه مرحله آغاز، شکل گیری و تثبیت تقسیم کردند. هدف این تحقیق ارائه مدل مفهومی جهت تبیین عوامل تاثیرگذار بر اعتماد گردشگران به هنگام استفاده از وب سایت های فعال در حوزه گردشگری بوده است. این پژوهش به صورت پیمایشی و با بهره گرفتن از پرسشنامه و نمونه ای به حجم ۱۳۱ نفر انجام شده است جامعه آماری شامل گردشگرانی است که به انجام امور سفر همچون رزرو هتل، رزرو و خرید بلیط و کسب اطلاعات در مورد سفر به صورت الکترونیکی پرداخته‌اند پس از برازش مدل پژوهش، بررسی فرضیه‌ها با بهره گرفتن از نرم افزار لیزرل انجام گردید و نتیجه نشان داد که عوامل رضایت، شهرت و کیفیت الکترونیک به عنوان مؤلفه های تاثیرگذار بر اعتماد الکترونیک شناسایی شدند.
– شیخی و همکاران(۱۳۹۲) در مطالعه ای تحت عنوان بررسی عوامل مؤثر بر افزایش اعتماد مشتریان در خرید کالا و خدمات اینترنتی با مطرح کردن ۶ فرضیه تاثیر هر یک از عوامل اعتبار درک شده از سازمان‌ها و شرکت‌های ارائه دهنده کالا و خدمات، عوامل زمینه ای و زیر ساختهای الکترونیکی کشور، عوامل فردی، دانش مشتریان، زمینه تجربی، ریسک پذیری، بر اعتبار مشتریان با روش توصیفی مورد مطالعه قرار دادند. در این پژوهش از روش نمونه گیری طبقه بندی شده استفاده شد. جهت تعیین حجم نمونه پژوهش، از روش برآورد حجم نمونه کوکران استفاده شد. پرسشنامه‌ها بر اساس طیف لیکرت طراحی و بین نمونه ای متشکل از ۳۸۴ نفر توزیع شد. یافته های پژوهش هر ۶ فرضیه را تأیید می‌کند.
– رحیم نیا و همکاران(۱۳۹۰) در پژوهشی تحت عنوان کنکاشی بر عوامل اعتماد زای وب سایت ها در بستر تجارت الکترونیک به منظور ارائه مدل مفهومی دسته بندی دیگری از عوامل تاثیر گذار بر اعتماد ارائه دادند: ۱- ویژگی های مشتری(میل به اعتماد، آشنایی با وب سایت، تجربه خرید، تمایل به جست و جو در سایت) ۲- عوامل مرتبط با کیفیت وب سایت(کیفیت خدمات ،کیفیت اطلاعات ، کیفیت وب سایت، طراحی گرافیک، ساختار، محتوا واجتماعی) ۳- عوامل مرتبط با ویژگی های فروشنده(کنترل های امنیتی، کنترل حریم خصوصی، صداقت و شایستگی، خیر خواهی ، شهرت برند، پشتیبانی) ۴- عوامل مرتبط با فناوری (فناوری های مدرن، کانال های ارتباطی متنوع، عملکرد فناوری، مقایس پذیری و سازگاری فناوری). و در نتیجه بیان کردند این عوامل در قالب چهار بعد کلی: عوامل مرتبط با فناوری، عوامل مرتبط با ویژگی های فروشنده، عوامل مرتبط با کیفیت وب سایت و ویژگی های مشتری ارائه شده است که در صورت در نظر گرفتن این عوامل، میزان اعتماد مشتریان به سایت های تجارت الکترونیک افزایش خواهد یافت و منجر به توسعه تجارت الکترونیک خواهد گردید.
– خداد حسینی و همکاران(۱۳۸۸) در مطالعه ای تحت عنوان عوامل مؤثر بر اعتماد مشتری در تجارت الکترونیک، عوامل مؤثر بر اعتماد را در چارچوب عوامل فردی، شرکتی، و زیر ساختی مطرح و بررسی کردند. جامعه آماری این تحقیق مشتریانی هستند که از فروشگاه های الکترونیکی موجود در جامعه مجازی ایرانیان به صورت الکترونیکی خرید کرده، از میان آنان تعداد ۷۸ نمونه تصادفی انتخاب شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می‌دهد که به جز فرضیه مربوط به عوامل فردی، سایر فرضیه های تحقیق تأیید می شود.
– مومن کاشانی(۱۳۸۷) بر مبنای مطالعه ای عوامل مؤثر بر ایجاد اعتماد به تجارت الکترونیکی را در مشتریان ایرانی به ترتیب اهمیت شامل مواردی از قبیل: حریم خصوصی، قوانین و امنیت، انجام کامل سفارش، کیفیت محتوا، خدمات ویژه و سهولت کاربری، راحتی پیمایش و ویژگی های ظاهری وب سایت، نشان اعتماد، مشاوره و امکان تعامل برخط عاری از خطا، ریسک درک شده، ذکر مشخصات کامل شرکت، لینک از و به سایت‌های دیگر، شهرت فروشنده اینترنتی، نام تجاری، میل باطنی نسبت به اعتماد و تجربیات خریدهای قبلی می‌داند. در میان متغیرهای یاد شده بخشی مربوط به دولت بوده که شامل تنظیم قوانین و مقررات و اعطای نشان دولتی اعتماد است. بخش دیگری از این متغیرهای مؤثر بر ایجاد اعتماد مربوط به فروشنده بوده و مربوط به شهرت فروشنده و نام تجاری می‌باشد. همچنین متغیرهای نظیر میل باطنی به اعتماد، تجربیات خرید اینترنتی قبلی از جمله متغیرهایی هستند که بر مشتری موثرند. سرانجام متغیرهای دیگر مؤثر بر ایجاد اعتماد مربوط به مشخصه های وب سایت است. در این میان متغیرهایی نظیر حریم خصوصی و امنیت، راحتی پیمایش و ویژگی‌های ظاهری وب سایت، انجام کامل سفارش و نشان اعتماد قرار می گیرند.
