یافته ها بیانگر این مطلب است کسانی که سالهاست با ظاهرشان احساس راحتی نمیکنند، به دنبال این هستند که ظاهرشان را تازه سازند و خودشان را دوباره بسازند و کار جراحان نه تنها ساخته نتایج خوشایند زیبایی شناختی است بلکه به وجود آوردن نتایجی است که باعث شود بیمار از لحاظ شخصیتی و فکری برجسته و تک به نظر بیاید. اما شخصیت بسیاری از کسانی که پس از عمل جراحی صورتهای تازهای پیدا کرده اند تغییر نکرده است.
فرضیه سوم: عمل جراحی پلاستیک موجب بهبود مؤلفه های بهزیستی روانشناختی و نگرانی تصویر بدنی شده است.
بر اساس اطلاعات جدول ۴-۱۰ نتیجه نشان دهنده این است که بهزیستی روانشناختی و نگرانی تصویر بدنی قادرند که عمل جراحی پلاستیک را پیش‌بینی نمایند و مؤلفه های پذیرش خود، زندگی هدفمند و ارزشیابی تناسب اندام متغیرهای پیش‌بینی کننده قویتری برای بهزیستی روانشناختی و نگرانی تصویر بدنی میباشند.
نتایج پژوهش حاضر با پژوهش بساک نژاد و غفاری (۱۳۸۶)، رقیبی و رقیبی و میناخانی (۱۳۹۰)، محمدی و سجادی نژاد (۱۳۸۶) همسو می‌باشد.
یافته ها بیانگر این مطلب است امروزه تردیدی وجود ندارد که حالتهای روانشناختی می توانند رفتارهای سلامت را متأثر سازند. انجام بررسیها در حوزه های گوناگون رفتارهای سلامت را ضروری میسازد. تقاضای جراحی زیبایی با انگیزه های غیرپزشکی نیز جنبه‌های روانشناختی را پیش روی روان شناسان قرار میدهد. تقاضای روزافزون جراحی زیبایی در ایران و جهان به عنوان یک رفتار سلامت اجتماعی و نقص یافته های روانشناختی در خصوص این متقاضیان این ضرورت را دو چندان می‌کند. تاثیر خودشناسی بر انطباق و خودنظم دهی اشخاص و نقش آن بر بروز رفتار (و از جمله رفتارهای سلامت) نیز توجه به این متغیرهای روانشناختی را بر میانگیزد. در دهه های ۱۹۷۰ و۱۹۸۰ ارزیابیهای روان شناختی پیش از جراحی زیبایی بیماران و پس از آن مورد توجه قرار گرفت. وضعیت روانی سالم در میزان رضایت بعد از عمل جراحی زیبایی محوری تعیین کننده است که مهمتر از تکنیک جراحی می‌باشد از آنجا که ارضای نیازها شرایط لازم را برای رشد روانشناختی انسجام یافتگی و بهزیستی روانشناختی شخص فراهم می‌کنند و زیر بنای گستره وسیعی از رفتارهای ما را تبیین می‌کنند، مفهوم جالب وجذابی در روانشناسی است. همچنین مفهوم نیازها از این نظر جالب است که می تواند مداخلات روانشناختی را طرح ریزی کند و از آنجایی که جراحی زیبایی برای تغییر ظاهر فرد و افزایش خشنودی و اعتماد به نفس انجام می شود، می‌توان آن را پیامد یک الگوی روانشناختی خاص دانست .
پیشنهادهای پژوهش
الف) پیشنهادهای پژوهشی
با توجه به اینکه پژوهش حاضر در جامعه زنان متقاضی به جراحی پلاستیک صورت گرفته است، پیشنهاد می شود که پژوهشهای مشابهی در نمونه های دیگر صورت گیرد تا نتایج قابل بسط و تعمیم باشد.
برای اطمینان بیشتر از نتایج حاصل از این پژوهش، پیشنهاد می شود پژوهشهای گستردهتری در جوامع و نمونه های متنوعتر انجام شود.
استفاده از آزمون های شخصیت.
طولانی تر شدن زمان سپری شده بعد از جراحی پلاستیک.
از طرح پیش آزمون –پس آزمون با گروه کنترل استفاده شود.
از روش های بررسی کیفی مانند مصاحبه عمیق استفاده شود.
متغیرهای پیش‌بینی کننده بیشتری استفاده شود.
ب) پیشنهادهای کاربردی
برگزاری جلسات مشاورهی گروهی و آموزشهای همگانی درباره خطرات نگرانی از تصویر بدنی.
مشاوره گروهی و فردی قبل از عمل جراحی پلاستیک.
فهرست منابع
آزاد ارمکی ت. چاوشیان ح. ۱۳۸۱٫ بدن به مثابه رسانهی هویت. مجله جامعه شناسی ایران، ۱۶، ۵۷-۷۵٫
آقایاری س. ۱۳۸۲٫ بررسی گرایش زنان به جراحی پلاستیک، پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران.
آقایوسفی، ع ر. شریف، ن. ۱۳۸۹٫ بررسی همبستگی بین بهزیستی روانی و حس انسجام در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی. مجله پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، ۱۵ (۶) پی در پی ۷۸، ص۲۷۳-۲۷۹٫
ابراهیمی، ا. ۱۳۸۵٫ بررسی الگوهای شخصیتی افراد داوطلب جراحی زیبایی در تهران. پایان نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علوم پزشکی تهران.
ادیبی ح، انصاری ع م. ۱۳۸۳٫ نظریه های جامعه شناسی، تهران، انتشارات دانژه.
باباپورخیرالدین، جلیل؛ رسول زاده طباطبایی، سید کاظم؛ اژه ای ،جواد ؛ فتحی آشتیانی ، علی (۱۳۸۲). بررسی رابطه بین شیوه های حل مسئله و سلامت روانشناختی ، مجله روانشناسی، ۷ (۲۵): ۱۶-۳٫
بساک نژاد س. غفاری م. ۱۳۸۶٫ رابطه بین ترس بدریختی بدن و اختلالات روانشناختی در دانشجویان دانشگاه. مجله علوم رفتاری، ۱(۲)، ۱۷۹-۱۸۷٫
بلالی، ا. افشار کهن، ج. ۱۳۸۹٫ زیبایی و پول، آرایش و جراحی، فصل‌نامه علمی – پژوهشی شورای فرهنگی اجتماعی زنان، ۱۲ (۴۷)، ۹۹-۱۴۰٫
بلوچی م. ۱۳۷۶٫ جراحی زیبایی بینی: بررسی نتایج حاصله و نظرخواهی بعد از عمل در ۸۷ مورد، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی – درمانی اصفهان، فصل‌نامه پژوهش در علوم پزشکی، ۲ (۲).
بهزادیان نژاد ن. ۱۳۸۶٫ بررسی علل روان شناختی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی متقاضیان جراحی زیبایی، پایان نامه کارشناسی. دانشکده علوم اجتماعی. دانشگاه تهران.
بیانی، ع ا. کوچکی ع م. بیانی ع. ۱۳۸۷٫ روایی و پایایی مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، ۱۴ (۲)، ۱۵۱-۱۴۶٫
پاشا غ ر. نادری، ف. اکبری ش. ۱۳۸۹٫ مقایسه تصویر بدنی، شاخص حجم بدنی، سلامت عمومی و خودپنداره بین افرادی که جراحی زیبایی انجام دادند، افراد متقاضی جراحی زیبایی و افراد عادی شهرستان بهبهان. فصل‌نامه یافته های نو در روانشناسی، ۲ (۷)، ۶۱-۸۰٫
پورآوری م.حبیبی م. عابدی پریجا ح. علی تبار س ع. ۱۳۹۳٫ روان سنجی سیاهه نگرانی درباره تصویر بدنی در نوجوانان. مجله علمی_ پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، ۱۹(۴)، پی در پی ۱۰۰، ۱۸۹-۱۹۹٫
توسلی غ ح؛ مدیری ف. ۱۳۹۱٫ بررسی گرایش زنان به جراحی زیبایی در شهر تهران، مطالعات اجتماعی – فصل‌نامه روانشناختی زنان، سال ۱۰، شماره ۱٫
تودر ک. ۱۹۹۶٫ ارتقای سلامت روان. ترجمه مرتضی خواجوی.۱۳۸۲٫ سازمان بهزیستی کشور ، معاونت امور فرهنگی و پیشگیری.
جوشن لو م، رستمی ر، نصرت آبادی م. ۱۳۸۵٫ بررسی ساختار عاملی مقیاس بهزیستی جامع. فصل‌نامه روانشناسی ایرانی، ۳ (۹): ۲۴-۱۵٫
حسینی موسوی م ح. ۱۳۹۳٫ بهزیستی روانشناختی. تهران: مرکز خدمات روانشناسی سیاووشان.
حقگوی پشکه، آ. ۱۳۸۶٫ بررسی انسان شناختی فرهنگ حاکم بر مدیریت بدن در بین زنان شهر تهران (مطالعه موردی مناطق ۶، ۷ و ۱۹ شهر تهران). پایان نامه کارشناسی ارشد در رشته مردم شناسی، دانشگاه تهران.
خانجانی ز. باباپور ج. صبا گ. ۱۳۹۱٫ بررسی و مقایسه وضعیت روانی و تصویر بدنی متقاضیان جراحی زیبایی با افراد غیر متقاضی. مجله علمی_پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، ۲۰ (۲): ۲۳۷-۲۴۸٫
خزیر ز، ده‌داری ط، محمودی م. ۱۳۹۲٫ بررسی نگرش دانشجویان دختر علوم پزشکی نسبت به انجام جراحی زیبایی و رابطه آن با تصور از بدن. مجله علوم پزشکی رازی، ۲۰ (۱۱۷): ۹-۱٫
