بازی خوانی در فوتبال
دو پژوهشگر، تحقیقی را انجام دادند که در آن بازیکنان با تجربه (با بیش از ۱۳ سال تجربه بازی) و کم تجربه (۴ سال تجربه بازی) شرکت داشتند و به آن ها صحنه هایی منتخب از فوتبال را نمایش دادند که در انتهای آن بازیکنی از تیم حریف پاس می‌دهد. از دو گروه بازیکنان خواسته شد خود را در نقش مدافع پوششی یا مدافعی که تلاش بر ممانعت از پیشروی حریف دارد، تجسم کنند. سپس آنان خواسته بودند تا با پا گذاشتن روی یکی از چهار مکان تعیین شده، نشان دهند چگونه برای قطع پاس، تلاش می‌کنند. همزمان با این عمل، دانشمندان حرکت چشم های آنان را هنگام تماشای صحنه های باز، دنبال کردند تا بفهمند تصمیم گیری آن ها با توجه به چه نشانه هایی بوده است.
محققان دریافتند که بازیکنان باتجربه، واکنش سریع تری به روند بازی نشان داده‌اند و توجه بیشتری به میانه تنه حریف دارند، در حالی که بازیکنان کم تجربه، پاهای حریف و توپ را زیر نظر داشتند. به علاوه بازیکنان باتجربه، وقت کمتری صرف تماشای بازیکن صاحب توپ کردند و تمرکز نگاهشان اغلب اوقات متوجه نزدیک ترین بازیکن بدون توپ حریف بود. (ویلیامز و دیویدز ۱۹۹۸)
دانش تاکتیکی
ممکن است فکر شود تنها دانش مورد نیاز برای تصمیم گیری تاکتیکی، اطلاع از تاکتیکی است که در آن شرایط به کار می رود، ولی مطلب به این سادگی نیست. هنگامی که ورزشکاران از این موارد، اطلاع دارند، تصمیم های تاکتیکی بهتری می گیرند:
*قوانین رشته ورزشی
*طرح استراتژی فصل مسابقات یا مسابقه ای خاص (طرح مسابقه)
*شرایط فیزیکی بازی
*نقاط قدرت و ضعف حریف
*نقاط قدرت و ضعف خود
*انتخاب های تاکتیکی برای شرایط متفاوت مسابقه
مهارت های تصمیم گیری
ورزشکاران با درک مشکل پیش آمده در مسابقه و کسب دانش مناسب، آماده آن تصمیم گیری تاکتیکی هستند که به آن ها برتری می‌دهد. در بعضی موقعیت ها، ورزشکاران وقت زیادی برای تصمیم گیری درباره موضوع دارند ولی در بعضی موقعیت ها آن ها باید خیلی سریع اطلاعات را پردازش کنند و تصمیم بگیرند. بهترین روش برای کمک به ورزشکاران برای گرفتن تصمیم های خوب و به موقع، قرار دادن آن ها در بازی های تمرینی است که به این منظور طراحی شده اند.
انگیزه و هوش:
آرسن ونگر سرمربی معروف تیم آرسنال در باره اهمیت دو عنصر انگیزه و هوش و اساس تکنیک و سرعت در تیم خود می‌گوید :
“انگیزه و هوش دو عنصر بسیار مهم هستند چرا که من اعتقاد دارم بازیکن به اندک هوش و اشتیاق و انگیزه برای بهتر شدن ، نیاز دارد. تنها جنبه استعداد کافی نیست . در حرفه فوتبال انگیزه تبدیل شدن به بازیکن سطح بالا مهم است و این انگیزه وابسته به آن است که بازیکن از چه مقدار هوش برخوردار است که بتواند با استعداد خویش تبدیل به بازیکن سطح بالا شود .
اگر به اطراف خود بنگرید ملاحظه خواهید کرد که اغلب بازیکنان سطح بالا باهوش هستند و به طور قطع باید چنین باشد در غیر اینصورت اداره حرفه فوتبال برای آن ها بسیار سخت است .به طور ایده آل شما خواهان بازیکنانی هستید که همه چیز داشته باشند.بازی ما در آرسنال بر اساس تکنیک و سرعت است و این بدان معنی است که من به سرعت و سطح تکنیک بازیکن نگاه می کنم . این عناصر اغلب با قدرت و اجرای فیزیکی به پیش رانده نمی شوند اما ما می‌خواهیم که بازیکنان سریع و پر جنب و جوش باشند و برای رسیدن به این اهداف نیازمند تکنیک سطح بالا و توانایی حرکت هستیم صد البته که شما به قدرت و آمادگی جسمانی نیازمند هستید اما اولویت های کار من سرعت و تکنیک است .(عرصه مربیگری ۱۳۹۰)
۲-۲-۱-۶-آمادگی روحی – روانی :
اهمیت روانشناسی ورزش
اگرچه روان شناسی ورزش در گذشته یکی از شاخص های فرعی روان شناسی محسوب می شد، با گسترش آن به خصوص در دهه های اخیر، به منزله یک رشته مطرح شده و نظریه های ویژه را در حوزه خود تولید کرده‌است. بنابرین روان شناسی ورزش با رفتار افراد در محیط های ورزشی و تمرینی سر و کار دارد. دو شاخه مجزا اما مرتبط با یکدیگر در حوزه روان شناسی ورزش عبارتند از:
۱- روان شناسان ورزش علمی در دانشگاه ها و در گروه‌های مربوط روی موضوعات تحقیقی نظیر استفاده از تصویرسازی به وسیله ورزشکاران یا اثربخشی راهبردهای کنترل اضطراب کار می‌کنند. آنان به تدریس روان شناسی ورزشی در دوره کارشناسی تربیت بدنی مشغول بوده، هدایت تحقیقات دانشجویان تحصیلات تکمیلی را به عهده دارند و همچنین واحدهایی را به مربیان و معلمان ارائه می‌دهند. کار آنان به طور عمده نظری اما با هدف به کارگیری در موقعیت های واقعی ورزشی است. ورزشکاران اغلب از آزمایشگاه های روان شناسی ورزش جهت آمادگی برای رقابت استفاده می‌کنند.
۲- روان شناسان ورزشی کاربردی که در مقام مشاور و به طور مستقیم با ورزشکاران و مربیان آنان کار می‌کنند، توصیه ها و کمک هایی را در جهت مدیریت برنامه های تمرینی ارائه می‌کنند. آنان از نظریه های ارائه شده علمی هر کدام را که مفید باشد به کار می‌برند و اغلب راهبردهایی را که به نظر می‌رسد برای ورزشکار مناسب است کشف می‌کنند و سپس با آزمون های علمی به جستجوی نتایج می پردازند. روان شناسان ورزشی ممکن است هم دانشگاهی و هم مشاور باشند.
مربیان و معلمان در طراحی برنامه های خود به طور فزاینده ای از نظریات ارائه شده از سوی روان شناسان ورزشی برای کمک بیشتر به افراد جوانی که با آنان کار می‌کنند استفاده می نمایند. آنان دریافته اند که با توجه به وسایل پیچیده و برنامه هایی که در اختیار بیشتر ورزشکاران برای آمادگی های جسمانی و مهارتی است، زمینه آمادگی های روانی ورزشکاران موفقیت او را در میادین ورزشی رقم می زند. سالی گانل، برنده مدال طلای دو ۴۰۰ متر المپیک می‌گوید: وقتی شما تکنیک برتری دارید و تمرین های بسیار خوبی را پشت سر گذاشته اید کنترل روی تفکر شما سبب شکست یا پیروزی می شود. روان شناسی ورزشی به منزله مطالعه علمی رفتار انسان در زمینه‌های ورزشی، در اوایل قرن بیستم شروع شد. کلمن گریفیث را پدر روانشناسی ورزشی نامیده اند. وی روان شناس دانشگاهی بود.
در سال ۱۹۶۵ انجمن بین‌المللی روان شناسی ورزشی (ISSP) [۱۲]به ریاست فرسیکو آنتونلی در ایتالیا تأسیس شد. پس از آن انجمن های ملی و قاره ای یکی پس از دیگری تأسیس شدند از جمله انجمن آمریکایی روان شناسی ورزشی و فعالیت های جسمانی (NASPSPA)[13] در اروپا در سال ۱۹۶۹ فدراسیون اروپایی روان شناسی ورزش و فعالیت های جسمانی (FEPSAC)[14] و در آسیا انجمن آسیایی پاسفیک جنوبی روان شناسی ورزشی (ASPASP)[15]. این انجمن ها برگزاری کنفرانس ها و چاپ مجلات پژوهشی را برای توسعه نظریه ها و اطلاعات آغاز کردند .
برخی موضوعات در روان شناسی ورزشی در ادامه اجمالاً بررسی می‌گردد. از جمله نظریه های متفاوتی درباره ماهیت شخصیت و چگونگی توسعه آن بیان شده است.
شخصیت :
نظریه های فراوانی درباره شخصیت بیان شده که با سطوح مختلفی مرتبط است و هر یک رویکرد متفاوتی دارند، زیرا شخصیت یک مفهوم پیچیده و چندوجهی است و روان شناسان نیز روش های متفاوتی برای مطالعه انتخاب کرده‌اند. .
